Lacan’ın Epistemolojisi: Paranoyak Bilgi ve Yorumları

Eğer Lacan’ın herhangi bir metnini açıp okumaya başlarsanız, ilk düşüneceğiniz şey, bu adamın deli olduğu olabilir. Kısaca söylemek gerekirse, onun yazımı psikotiktir: bölük pörçük, kaotik ve bazen de tutarsız. Öncelikle, yazılı bir metin halini almadan önce ders formatında verdiği sözlü söylem tarzının sıkıntılı halinin adı çıkmıştır. İkinci olarak, onun parçalara ayrılmış metinleri resmi ifade sistemine inatla uygun düşmez. Bu yüzden Lacan, ne bir üslupçu ne de bir kuramcı olarak ulaşabileceğimiz bir noktadadır. Sonuçta bir uyuşmazlığa neden olur, çoğunlukla da yanlış yorumlanır.

Lacan korkutucu bir polemikçi, radikal bir eksantrik ve neredeyse

Mantık yasası ve ahlâk

Aristoteles’in de dediği gibi Çelişmezlik İlkesi’ne göre “Aynı niteliğin, aynı özneye, aynı zamanda, aynı bakımdan hem ait olması hem de olmaması imkânsızdır.”

Meseleyi formül üzerinde ifade edecek olursak; A?-A yani –A ne “A”dır ne de “A olma özelliğine sahiptir.” (Yaygın bir hatayı önlemek adına: bunun “A hariç her şeyin altkümesi” anlamına GELMEDİĞİNİ anlayalım. Örneğin, “kedi cinsi olan bir hayvan aynı zamanda köpek olamaz” ibaresi Çelişmezlik İlkesine uygun bir benzetme DEĞİLDİR. Eğer “kedi cinsi olan bir hayvan aynı zamanda kedi cinsinden olamaz” denirse, işte bu ifade Çelişmezlik İlkesi’ne uygundur.)

Daha anlaşılır biçimde söylersek; bir şeyin, bir konuda, aynı zamanda hem var hem de yok olması mümkün değildir. Mantık yasasının ahlâk üzerindeki önemli sonuçlarına girmeden önce günlük hayata yansıyan sayısız örnekleriyle başlamak istiyorum.